De tien beste restaurants van 2022
Ik selecteerde tien restaurants die ik het afgelopen jaar bezocht, op basis van de verhouding tussen prijs en kwaliteit. De volgorde is louter alfabetisch.
1. Arden, Rochefort
Christian Teunissen, bekend van de beursgenoteerde groep Xior, renoveerde het 18de-eeuwse Château de Vignée, waarin hij ook het restaurant Arden onderbracht. Als chef trok hij Marius Bosmans aan, 30 jaar jong en de voormalige souschef van Nuance (twee sterren). Voor de wijnkaart deed hij een beroep op de sommelier van Nuance: die stelde een wijnkelder van liefst 14.000 flessen uit de hele wereld samen. Arden haalde dit jaar zijn eerste ster binnen, maar de chef is nu al op weg naar zijn tweede. Het hele menu is van begin tot einde een demonstratie van zijn grote talent, met prachtige presentaties, technische precisie, intense smaken en opperste verfijning.
chateaudevignee.be/dining
2. Bar Bulot, Antwerpen
Garnaalkroketten, kalfshersentjes, steak tartaar, entrecôte met groene pepersaus, fazant "fine champagne", vol-au-vent, paling in 't groen, café glacé, dame blanche: met Bar Bulot heeft de Hertog Jan Group zich op gekende gerechten uit de Belgisch-Franse keuken gericht. Chef Koen Gussenhoeven is een van die zeldzame chefs die er een erezaak van maakt om dergelijke klassiekers tot in de perfectie uit te voeren en af te werken, vaak met een moderne twist. Elske Mostert is dan weer een van die zeldzame zaalmanagers die charme en vriendelijkheid aan efficiëntie weet te koppelen. Er is ook een Bar Bulot in Brugge: die verhuist op 11 januari naar de vroegere locatie van Hertog Jan in Zedelgem, volledig getransformeerd tot een nostalgische Franse brasserie.
barbulot.be
3. Bruun, Destelbergen
De broers Pieter en Ruben De Maesschalck kookten in Frankrijk al een ster bij elkaar in het restaurant La Table de Castigno van het wijndomein Castigno in Languedoc, eigendom van de Vlaamse ondernemer Marc Verstraete. Nu zijn ze naar België teruggekeerd om hun eigen restaurant te openen, genoemd naar
Bruun de Beer uit het verhaal van Reynaert de Vos, dat zich in Destelbergen zou hebben afgespeeld. De locatie op het gelijkvloers van een bedrijfsgebouw staat in contrast met het zonnige zuiden waar ze vandaan komen, maar wat kunnen deze broers koken! Zonder artistieke pretentie of moeilijkdoenerij, zonder overbodige franjes, brengen ze Frans geïnspireerde maar creatieve gerechten in compacte trefzekere presentaties, met nauwkeurige cuissons, afgelijnde intense smaken en een hoge graad van verfijning.
restaurantbruun.be
4. De Drie Ridders, Gijverinkhove
In een vroeger café van een godvergeten dorp in de Westhoek zijn chef Bart van Renterghem en gastvrouw Emily Bauden neergestreken. Voorheen werkten ze beiden bij Willem Hiele. Ze werken hier heel alleen, zelfs zonder afwasser. En komen dan ook allebei opdienen, waarbij ze tijd maken om het hoe, waar en waarom van gekozen ingrediënten en wijnen uit te leggen. Bauden ontpopt zich daarbij als een gedreven sommelière met kennis van zaken. Van Renterghem demonstreert zijn talent in mooie, creatieve gerechten met vaak lokale ingrediënten: gekonfijte zandwortel met - jawel - West-Vlaamse quinoa, groene kool met walnoot en spekbouillon, filet van een West-Vlaams varken met gepofte aardappel in de schil, groene peper en daslook. Het talent en de passie van dit jonge koppel charmeren. En de ligging, ver verwijderd van de stedelijke beschaving, vertaalt zich in lage prijzen.
dedrieridders.be
5. Eén twee vijf, Gent
Zo eenvoudig kan een spijskaart zijn: drie hapjes vooraf, drie voorgerechten, drie hoofdgerechten, drie nagerechten. En bij elk trio - behalve de nagerechten - kan je kiezen tussen een gerecht met vis, een met vlees en een met alleen groenten. Ook de naam van het restaurant, gelegen op het huisnummer 125, duidt op die zin voor eenvoud. De chef is Tomek Mroszcak, die nog werkte bij Veranda in Antwerpen en De Vitrine in Gent bij Kobe Desramaults. Hij verrast en verrukt door verfijnde, geschakeerde en elegant gepresenteerde gerechten, ook en zelfs vooral als die alleen met groenten bereid werden. In de zaal is Lieven Cobbaut een even gemoedelijke als efficiënte gastheer, die ook een prima wijnkaart samenstelde, met alweer redelijke prijzen. In dit eethuis wordt zowel in de keuken als in de zaal alles eenvoudig maar perfect gedaan.
eentweevijf.be
6. Flamme, Brussel
Dit laagdrempelige eetconcept werd opgestart door Bénédicte Bantuelle en Hanna Deroover, twee creatieve ondernemende vrouwen die voeding breder zien dan het bedenken van sterrengerechtjes. Deroover is een sociologe, in het bijzonder geboeid door de impact van voeding op ons dagelijkse leven en welzijn. Bantuelle is een grafisch ontwerpster en richtte een studio voor fooddesign op. Beiden werkten in het restaurant Bouchéry dat de principes van slow food aanhangt. Flamme - zo genoemd omdat veel ingrediënten boven een open vuur worden geroosterd - begon als een traiteur en breidde dan uit met een restaurant. De kaart bestaat uit een vijftiental gerechten rond vis, vlees en groenten, allemaal om te delen en te bestellen in de hoeveelheid en op het ritme dat je zelf bepaalt. En alles is verslavend lekker, met verse producten van hoge kwaliteit, geschakeerde combinaties en een spaarzaam gebruik van vetstof. De kaart met natuurlijke wijnen is ronduit subliem.
flamme-restaurant.com
7. Graspoort, Mechelen
Al meteen na de opening kende dit restaurant een grote toeloop. Het is de jonge dertigers, chef Thibault Van Stratum en gastvrouw Stephanie Hermans, van harte gegund. Een kleurrijke boom middenin de eetzaal trekt meteen de aandacht. De spijskaart is kosmopolitisch, en je kan zowel een menu als à la carte eten. Chef Van Stratum werkte vroeger bij chefs als Gilles Melchior en Yves Mattagne, en maakt nu indruk met zijn eigen gerechten, waarin hij verfijning weet te koppelen aan diepe, intense smaken: ceviche van hamachi, avocado en granité van mescal, zandvis (black cod) met miso en honing in een saus van zee-egel, ribeye van Simmenthalrund met pittige kimchi. De verhouding tussen prijs en kwaliteit is hier zonder meer een topscore waard.
graspoort.be
8. Ivresse, Brussel
De drie coolste baardmannen van de Brusselse horeca - Benjamin Raickman, Benjamin Rauwel en Thomas Cherdo - hebben weer toegeslagen. Na hun succesvolle eetcafé Le Dillens met zijn altijd-open-formule hebben ze nu Ivresse geopend, deze keer met een gastronomischer insteek. Chef Rauwel werkt hier samen met chef Quentin Szuwarski die eveneens een baard cultiveert, en gitaar speelt in een punkhardrockband. Je komt binnen via een kruidenierszaak met charcuterie, kaas en wijnen, een voorproefje van de artisanale kwaliteit die in de grote open keuken en de eetzaal achteraan nagestreefd wordt. Onder het motto "de natuur is genialer dan de kok" wordt hier een zuivere productkeuken gebracht, waarbij de interventie van de koks minimaal is, met als gevolg pure, intense, natuurlijke smaken. De rekening drukt je met de neus op het aangename feit dat de prijzen hier even licht zijn als het eten.
ivresse-restaurant.be
9. La Mère Germaine, Châteauneuf-du-Pape (Frankrijk)
Christophe Hardiquest (46) sloot dit jaar zijn tweesterrenrestaurant Bon Bon en werd kort daarna de chef van het restaurant La Mère Germaine in Châteauneuf-du-Pape. Honderd jaar geleden werd dat opgericht door Germaine Vion, behorend tot de eerste generatie vrouwelijke topchefs in Frankrijk. Maar het was aan renovatie toe, en dat gebeurde toen een Belgisch-Frans koppel, eigenaar van enkele Provençaalse wijndomeinen, het overnam en Hardiquest aantrok. Dat heeft hem kennelijk nieuwe energie en motivatie gegeven, want hij toont zich daar in topvorm. In een mix van eigentijdse creativiteit en Provençaalse traditie creëert hij gerechten die verrukken en beklijven. Op 7 februari opent Hardiquest zijn nieuwe restaurant Menssa in de villa van Bon Bon, waar hij een gastronomisch concept rond een eettoog en ingrediënten uit de volkskeuken aankondigt. Vanaf dan zal hij zijn tijd verdelen tussen Brussel en Châteauneuf-du-Pape.
lameregermaine-chateauneufdupape.fr
10. Nightshop, Brussel
Dit is hét succesnummer van het afgelopen jaar voor jong en hip Brussel. Het lijkt meer op een opslagplaats dan op een nachtwinkel, al kan je hier ook wel voeding en drank kopen. De Britse sommelière Jocasta Allwood (38) noemt het haar "cave à manger", met een grote eettoog in beton voor zowel de keukenploeg als de gasten, en wat aangepast meubilair voor wie toch aan een tafel wil eten. Alle gerechten zijn om te delen, en te bestellen wanneer je wil en in de volgorde die je wil. Ze worden bereid door vier jongedames zonder koksopleiding, maar met zoveel liefde en enthousiasme voor lekker eten dat ze het er minstens even goed van afbrengen als een geschoolde kok. Allwood zelf kiest de natuurlijke wijnen, altijd fijn en zuiver. Tegenover de lage prijzen staat een minimaal comfort, zonder klassieke bediening. Hier is een nieuwe generatie aan zet, die de sociale dimensie van eten belangrijker vindt dan status, competitie en etiquette.
instagram.com/nightshop.brussels
