Mag je met Franse druiven Duitse wijn maken?
Normaal mag wijn uit een bepaald land alleen gemaakt worden van druiven uit datzelfde land. Maar - zoals altijd in de wijnwereld - zijn er uitzonderingen.
Dat stelde ik onlangs vast toen ik in het uiterste zuiden van de Duitse wijnregio Pfalz, in de gemeente Schweigen-Rechtenbach, een rondleiding kreeg door de wijngaarden van Friedrich Becker (foto), een wijnbouwer die een cultstatus verwierf met zijn uitmuntende wijnen van spätburgunder (pinot noir in het Frans, de druif van rode bourgogne).
Plots wees Becker er me op dat we de grens tussen Duitsland en Frankrijk overstaken: "Daar is de grenspaal, net halverwege mijn wijngaarden."
Wat mij de logische vraag ontlokte of hij van Franse pinot noir wel Duitse spätburgunder mocht maken.
"Ja", zei hij, "Maar daar is wel een onderhandeling tussen Kohl en Mitterrand voor nodig geweest."
Een politieke onderhandeling over wijn? Mijn nieuwsgierigheid was gewekt.
"Niet zomaar over wijn", lachte Becker, "Dit is wijn met de status van Grosse Lage, wat in Bourgogne gelijkstaat met Grand Cru. Deze percelen zijn de beste die ik bezit."
Becker vertelde dat hij niet alleen in deze situatie verkeert. Ongeveer 150 hectare wijngaarden op Frans grondgebied zijn hier eigendom van Duitse wijnbouwers. En vele eeuwen lang behoorde het tot het lokale gewoonterecht dat deze wijnbouwers Franse druiven kweekten om er wijn onder een Duits etiket van te maken.
Maar door de Tweede Wereldoorlog veranderde dat. Na de nederlaag van Duitsland onteigende de Franse staat deze Duitse wijnbouwers. Waardoor zij, en ook de voorouders van Friedrich Becker, een deel van hun bezittingen en broodwinning kwijtraakten. Van pinot noir spätburgunder maken, daar was geen sprake meer van.
Pas in 1988 kwam deze kwestie ter sprake tijdens een ontmoeting tussen de toenmalige Duitse bondskanselier Kohl en de Franse president Mitterrand. Zij beslisten dat de situatie van vroeger hersteld werd: de Duitse wijnbouwers kregen hun wijngaarden terug en mochten van de Franse druiven opnieuw Duitse wijn maken.
Wat een geluk, zo kwam de familie Becker terug in het bezit van de beste helft van haar wijngaarden. En kon Friedrich Becker de wijnliefhebber verbluffen door uitmuntende spätburgunders van de toppercelen Kammerberg en Sankt Paul die in de galerij van de grote rode bourgognes staan.
Iedereen tevreden? Toch niet. In het begin van dit jaar kreeg Becker controle van de Duitse wijnautoriteiten. En die vonden dat het niet kon dat Becker deze Franse percelen een Duitse benaming gaf. Hij kreeg een boete en moest de namen op zijn etiketten schrappen.
Misschien moet Merkel nu eens tussenkomen, ze heeft daar niet eens een onderhandeling met Macron voor nodig.
De wijnen van Friedrich Becker worden ingevoerd door wijnhuisvandenbulcke.be
