Wat is het verschil tussen een wijninvoerder en een wijnmakelaar?
Een wijninvoerder kent u wellicht het best: de man of vrouw die wijnen importeert uit andere landen, ze in een eigen magazijn stockeert, en ze van daaruit verdeelt naar de horeca, winkels en particulieren.
In ons land is het gebruikelijk dat u als particulier rechtstreeks bij de invoerder kan kopen. Maar niet in alle landen is dat zo, in sommige landen (zoals in Scandinavië) is het zelfs verboden voor invoerders om rechtstreeks aan particulieren te leveren.
Wij zijn gezegend met een groot aantal invoerders, van de hobbyist in zijn garage tot de grote professionele firma met geklimatiseerde stockruimtes. Wijnen uit de hele wereld zijn bij ons verkrijgbaar. Dat is een luxe waarover niet alle landen beschikken. Maar het zorgt ook voor versnippering en scherpe concurrentie.
Minder bekend is de wijnmakelaar (ook wel "agent" genoemd). Die voert zelf geen wijnen in en heeft dus geen stock, maar werkt in opdracht van wijnproducenten om afzetmarkten en klanten te zoeken. Wijninvoerders zijn voor hen interessante en belangrijke klanten. Voor heel wat invoerders kost het immers te veel tijd en geld om al hun wijnen zelf ter plaatse te gaan zoeken en selecteren. Daarom komt het hen goed uit dat de wijnmakelaar hen wijnen aanbiedt: het is een efficiënte en kostenbewuste manier om hun assortiment aan te vullen. De wijnmakelaar blijft hierbij bewust in de schaduw, want de meeste invoerders willen niet dat hun klanten weten welke wijnen ze zelf hebben ontdekt en welke door een makelaar werden aangeboden.
Makelaars werken niet alleen voor wijninvoerders, ook voor wijnwinkels en supermarkten. Maar ze zorgen ervoor dat dezelfde wijnen niet in verschillende distributiekanalen terecht komen. Een wijninvoerder zou het immers niet appreciëren dat een wijn uit zijn gamma ook in een supermarkt verkrijgbaar is.
Makelaars en invoerders worden niet op dezelfde manier vergoed: makelaars krijgen een commissie van de wijnproducenten, invoerders maken winst op het verschil tussen aankoop en verkoop. De commissie van makelaars schommelt tussen 2 en 8%. Maar omdat de verhandelde hoeveelheden groot zijn (vaak tientallen miljoenen flessen per jaar), vertegenwoordigt dat in absolute cijfers een flink bedrag. De marge van invoerders ligt hoger, omdat zij meer risico nemen (ze kunnen met onverkochte flessen blijven zitten) en meer kosten hebben (onder meer voor transport en stockage). Ze varieert tussen 30% (voor wijnen die al vrij duur aangekocht worden, zoals de grote bordeauxwijnen) en 100% (voor minder bekende wijnen of wijnen uit verre landen). Sommige lefgozers durven zelfs hoger te gaan.
Is het interesssanter om wijnen rechtstreeks in het wijnland zelf aan te kopen? Meestal valt dat tegen. Want de producent hanteert doorgaans dezelfde prijs als de invoerder, omdat hij hem niet in de wielen wil rijden.
