De toekomst van de wijn
Welke veranderingen zijn er op til in de wijnwereld? Enkele voorspellingen.
De Amerikaanse wijnschrijver Robert Parker liet een aantal jaren geleden een lijst met
12 voorspellingen verschijnen op zijn website. Sommige daarvan zijn oud nieuws. De opkomst van alternatieven voor de kurk (zoals de synthetische variant en de schroefdop) werd al meermaals gesignaleerd. Ook de groeiende vraag naar fruitgedreven wijnen (met een minder lange of helemaal geen houtrijping) is een gekend fenomeen. En inderdaad, er zullen steeds meer wijnen komen uit landen als Roemenië, Rusland, Mexico, China, Japan, Turkije en India.
Interessanter is zijn visie op de veranderingen in de wijndistributie, vooral omdat die in Amerika helemaal anders is georganiseerd dan bij ons in Europa. In Amerika mogen buitenlandse wijnen alleen het land binnen via een Amerikaanse invoerder. Die mag vervolgens verkopen aan een grossist, die op zijn beurt mag verkopen aan een winkel of winkelketen. Dit systeem in etappes is een erfenis van de Drooglegging in het begin van vorige eeuw : de verkoop van alcoholische dranken wordt in Amerika nog altijd met de grootste voorzichtigheid benaderd. Maar voor de consument worden de wijnen daardoor duurder, want elke tussenpersoon wil natuurlijk iets verdienen. Dit systeem is niet houdbaar, zegt Parker, en de wijnverkoop via het internet (ook een groeiende trend) zal de verandering alleen maar versnellen. Tegen 2015 zal een Frans of Italiaans wijndomein rechtstreeks kunnen verkopen aan een winkelketen of restaurant in de Verenigde Staten.
Voor Europeanen is dat geen verrassend nieuws: hier mogen winkelketens en restaurants wijnen rechtstreeks invoeren. Maar de veranderingen in Amerika kunnen de vraag, de beschikbaarheid en dus de prijzen van wijnen in de rest van de wereld wel beïnvloeden.
In Europa wordt vandaag het overgrote deel van de wijnen gekocht in supermarkten, onder meer door de voordelige prijzen. Traditionele wijninvoerders zien zich daarom verplicht zich op exclusievere wijnen toe te leggen, of op wijnen waarvan de productie te beperkt is om alle verkooppunten van een keten te bevoorraden. Er zijn ook invoerders die als tussenpersoon tussen wijndomein en supermarkt fungeren. Een mogelijk nieuw fenomeen is de "wijnsupermarkt". De Spaanse groep Lavinia is daarmee begonnen: er zijn al vestigingen in Madrid, Barcelona en Parijs. Nieuwe openingen in Europa zijn gepland. De winkels bieden een prachtige selectie van wijnen uit de hele wereld, en zijn onberispelijk ingericht. Alle verkopers zijn gediplomeerde sommeliers, er worden wijncursussen ingericht, de wijnen worden volgens de regels van de kunst bewaard, en je kan ze zelfs in een gekoelde bestelwagen aan huis laten leveren. Natuurlijk heeft al die service zijn prijs.
Van prijs gesproken: Parker voorspelt dat 's werelds duurste wijnen nog duurder zullen worden. Volgens hem zal hun prijs nog verdubbelen. Ik vrees dat hij gelijk heeft. Er zijn steeds meer mensen in de wereld die de meest waanzinnige prijzen voor exclusieve wijnen kunnen en willen betalen, onder meer voor de Franse grands crus classés. Niet voor niets investeren zovele banken, verzekeraars en zakenlui in deze peperdure kastelen.
Anders is het gesteld met de modale Franse wijnen: heel wat domeinen zullen in de komende jaren overkop gaan. Behalve indien er hervormingen in de strakke wijnwetgeving komen, om de internationale concurrentie beter aan te kunnen.
Welke wijnlanden en -streken kunnen de toekomst wel met vertrouwen tegemoet zien? Zuid-Italië, Spanje en Argentinië, zegt Parker. De evolutie in Zuid-Italië is al volop bezig. De prijzen van de Noord-Italiaanse wijnen rijzen de pan uit, en daar profiteren de Zuid-Italiaanse streken van. Om nog te zwijgen van de eilanden Sardinië en Sicilië, waar de kwaliteit met reuzensprongen is vooruitgegaan.
In Spanje gaat het ook snel. Ik reisde al doorheen de meeste appellaties. En kon mij vergewissen van de grootse plannen en het onstuitbare enthousiasme in de wijnbedrijven daar. Spanje als wijnland doet het goed, en de Spaanse wijnmakers weten dat. Gedaan met de stoffige, geoxideerde en veel te lang op hout gerijpte Rioja's. Spanje buit zijn klimaat vandaag ten volle uit om zuivere, soepele, fruitgedreven wijnen te maken, helemaal in de trend van de tijd. De gewoonte om er wijn te laten proeven in mooie grote wijnglazen is een teken van het heersende zelfvertrouwen. De Fransen kunnen er nog wat van leren.
Frankrijk wordt trouwens ook door Argentinië de loef afgestoken, deze keer met een Franse druif, de malbec. Die levert in haar bakermat, onder meer in Cahors, vrij stugge wijnen, maar in Argentinië toont ze zich van haar beste kant. Argentinië heeft van de malbec dan ook haar paradepaardje gemaakt. Argentijnse malbecwijnen breken internationaal overal door en wordt een grote toekomst voorspeld.
