Niet normaal
Zijn er nog niet genoeg wijnboeken in België? Nee, moet journalist René Sépul gedacht hebben. Toch niet vanuit een authentiek Belgische invalshoek. Dus bracht hij het boek "La Belgique, le Vin" uit (in het Nederlands vertaald als "België, Wijn"), samen met zijn Zweedse echtgenote Cici Olsson, die fotografe is.
Het boek neemt de lezer mee op een gezellige tocht langsheen restaurants met goede wijnkaarten, wijnbars, wijnwinkels, sommeliers, wijninvoerders, wijnschrijvers en andere wijnfanaten met uitzonderlijke wijnkelders. (Ja hoor, uw dienaar staat er ook bij: op pagina's 109 en 110.) Mede door de sterke en trefzekere portretten van Cici Olsson, krijg je op die manier een gevarieerde kijk op België, dat gespleten land waarin Vlamingen en Walen elkaar toch altijd weer vinden rond een tafel en een fles wijn. Zou een Belgische uitgever zich aan zo'n kleinschalig boek voor een zo beperkt publiek willen wagen? René Sépul had geen zin om een bij voorbaat verloren gevecht te voeren: hij richtte zijn eigen uitgeverij op.
Dat brengt mij naadloos op Filip Verheyden. Die richtte in onze kleine markt zijn eigen wijnmagazine op. Onder de naam "Tong". Wablieft, "Tong"? Verheyden liet zich door de eerste reacties niet van de wijs brengen: "Tong" klinkt internationaal, een tikje mysterieus, en er is een duidelijke link met het proeven van wijn (althans in het Nederlands, fonetisch ook in het Engels).
En waar ging dat eerste nummer van "Tong" over? Over één enkel thema: sauvignon blanc. Elk volgend nummer beperkte zich ook tot één thema (terroir, rijpheid, champagne, Spanje ...). Maar dat werd dan wel grondig uitgespit, aan de hand van artikels geschreven door wijnprofessionals en wetenschappers. Opmerkelijk: allemaal in het Engels. Want Filip Verheyden wil doorbreken buiten onze grenzen.
"Tong" telt tussen 40 en 50 pagina's onderbouwde, diepgravende, wetenschappelijk verantwoorde, soms gortdroge lectuur over wijn. Cijfertabellen, chemische analyses en technische schema's worden niet geschuwd. Trucjes om de lezer in het artikel te trekken? Sterke kopregels? Lifestyle? Niets van dat alles. Enkele artistieke wijnfoto's brengen wat kleur en emotie. En er staat geen vierkante centimeter reclame in. Daar moet je dan ook voor betalen: één nummer kost 28 € (25 € als je een jaarabonnement van 4 nummers neemt). Wie is die man die ervan uitgaat dat dit een leefbaar businessmodel is?
Filip Verheyden was een food- en wijnschrijver voor Knack Weekend, Trends en Nest. Samen met foodfotograaf Tony Le Duc startte hij een uitgeverij, die onder meer "De keuken van ons moeder" en de boekjes "De Basis", "Het Product" en "Het Gerecht" uitbracht. Ook al projecten waarvan niemand het grote succes had durven te voorspellen. Maar op het hoogtepunt van dat succes stopte hij. En lanceerde hij, helemaal alleen, in het kleine België, een zeer gespecialiseerd wijnmagazine met internationale ambities.
De bekende wijnschrijfster Jancis Robinson noemde het "Belgium's best current contribution to the world of wine". The Wall Street Journal sprak over "a unique magazine" en voegde eraan toe: "We've never seen this before". Wie zou ongevoelig zijn voor zulke loftuitingen?
"En jij? Jij hebt er nog niet over geschreven!" daagde Filip Verheyden mij uit.
"Je hebt ze nog niet opgestuurd!" kaatste ik de bal terug.
"Iets dat de moeite waard is, moet je kopen!"
Enige tijd geleden vond ik alle nummers die tot hiertoe zijn verschenen in mijn brievenbus.
"Normaal doe ik dat niet", wist Filip mij te melden.
Soms bereik je meer als je iets doet wat normaal niet gedaan wordt.
"België, Wijn", René Sépul, Sh-Op Editions / www.tongmagazine.com
