Is een wijnklimaatkast beter dan een wijnkelder?
Technisch gezien is een wijnklimaatkast beter dan een wijnkelder. De temperatuur, en de vaak vergeten maar zeer belangrijke vochtigheidsgraad, worden daarin immers elektronisch stabiel gehouden. Soms zijn er zelfs aparte temperatuurzones, bijvoorbeeld voor witte en voor rode wijnen. Dat kan in een wijnkelder allemaal niet.
Wat ook voor een klimaatkast pleit: als je een huis hebt zonder kelder, kan je zo'n kast gewoon kopen en in je huis neerzetten. Een kelder onder je huis schuiven, is al een stuk moeilijker. Een wijnkelder moet je namelijk graven, liefst tijdens de bouw of renovatie van je huis. En voldoende diep, zodat de temperatuur constant blijft. Maar dan nog blijkt dat niet altijd te volstaan.
Toen ik mijn eigen wijnkelder pas in gebruik had genomen, zag ik tijdens de eerste zomer het kwik van mijn kelderthermometer al schrikbarend stijgen. Na de zomer werd het wel weer koeler. Maar precies die temperatuurschommelingen zijn niet goed voor een wijn.
Airconditioning is geen goede oplossing: het droogt de lucht uit. Daardoor krimpen de kurken, komt er lucht in de flessen, en wordt de wijn onherroepelijk slecht. Je hebt dus een systeem nodig dat tegelijk de lucht koelt èn bevochtigt. En natuurlijk ook de warme lucht afvoert naar buiten. En het overtollige vocht ergens opvangt in een bak. Die je dan geregeld moet uitgieten, want zo laag in het huis is er meestal geen afvoer mogelijk, tenzij je met een dompelpomp werkt.
Om maar te zeggen: het is allemaal een stuk ingewikkelder dan een klimaatkast. En toch verkies ik een wijnkelder. Niet alleen omdat ik er meer flessen kan leggen. De belangrijkste reden is emotioneel.
Ik ben intussen de tel kwijtgeraakt van hoe vaak ik al naar mijn wijnkelder ben afgedaald. Maar nog altijd kijk ik er naar uit, naar dat moment waarop ik die onderaardse, koele, donkere ruimte betreed, en omringd word door wijnen als stille herinneringen aan jaren die voorbij zijn en hier, in deze kelder, tot stilstand zijn gekomen. Er gebeurt niets, tenzij het rijpen van de wijn. Heel traag, dus moet je geduld hebben. Wijn laat zich niet opjagen. Ik evenmin: het licht van mijn pillamp schijnt over landen, streken, jaren, domeinen, wijnbouwers die ik persoonlijk heb ontmoet, soms mee aan tafel heb gezeten. Hoe anders is het daarbuiten en daarboven, waar de digitale wereld tolt en woedt. Mijn wijnkelder is de laatste analoge schuilplaats. Waar maar één verlangen leeft: die ene fles van dat ene jaar mee naar boven nemen, ontkurken en van de eerste slok genieten. En van de tweede ook.
Los daarvan is er geen enkel technisch argument dat tegen een klimaatkast pleit.
Een goede installatie om je wijnkelder te koelen èn te bevochtigen vind je bij Catherine Van Damme in Sint-Martens-Latem (catherine@degre12.be)
