Waaraan herken je de echte wijnliefhebber?
Quel bon vin t'amène: een wijnbar in Wallonië
De echte wijnliefhebber herken je aan het antwoord op deze vraag: verkies je een eenvoudige wijn bij een schitterend gerecht, of een schitterende wijn bij een eenvoudig gerecht? Ik denk dat Isabelle Bervoets en Arnold Godin echte wijnliefhebbers zijn: hun wijnkaart is schitterend, en de gerechten zijn eenvoudig. Waarom ik dat verkies? Omdat een schitterende wijn een eenvoudig gerecht kan optillen, terwijl een schitterend gerecht dat niet kan met een eenvoudige wijn. Zo is dat: een wijn beïnvloedt een gerecht meer dan andersom.
Vroeger was dit een eerder klassiek restaurant onder de naam Gustave, maar vorig jaar overstroomde het riviertje dat er net naast loopt. Met alle gevolgen vandien voor Gustave. Waarna het duo (zij de sommelier, hij de chef) besliste om van concept te veranderen: het is nu een wijnbar met eenvoudiger gerechten. En ook met een nieuwe naam die verwijst naar de Franse uitdrukking "quel bon vent t'amène?", waarmee je aangeeft blij te zijn iemand te zien. Gastvrijheid is het sleutelwoord in de culinaire branche. In Wallonië weten ze dat heel goed.
Ook typisch voor Wallonië: zowel de wijn als het eten zijn op Frankrijk geïnspireerd. Al duikt hier en daar toch un accent étranger op. Bij een voortreffelijke orange wine* van het domein Skerk in de boeiende grensregio tussen het Italiaanse Friuli en Slovenië (€ 8 per glas), verlustig ik mij aan een schotel even voortreffelijke jamón Ibérico (€ 15) en diverse saucissons (€ 13). Flinterdun gesneden, geserveerd op kamertemperatuur, met uitstekend desembrood en dito boter erbij, kortom: alles wat mij gelukkig maakt.
De Italiaanse porchetta (met kruiden geroosterd speenvarken) werd even flinterdun gesneden, maar had ik kruidiger verwacht (€ 16). De pâté-croûte met geraspte knolselder bevat vooral fijngehakt kalfsvlees met salie, dus niet de variatie van mooie stukken vlees die je in dit iconische Franse gerecht normaal aantreft (€ 17).
Ratte du Touquet is voor mij de beste aardappelsoort ter wereld, dus keek ik uit naar de salade ervan met gerookte paling (€ 15). Helaas zijn de aardappelen langs de buitenzijde warm en binnenin koud, en ook de gerookte paling zwemt in de twijfelzone tussen koud, lauw en warm. De gekonfijte eendenbil is op zich goed, maar de garnituur die onder de benaming "ratatouille" schuilgaat, neemt de Nederlandse vertaling (mengelmoes) iets te letterlijk, en werd ook iets te vaak opnieuw opgewarmd (€ 20).
Een grote troost brengt de uitstekende selectie wijnen per glas èn de wijnkaart waarop de meerderheid van de flessen goedkoper is dan 50 euro, het bewijs dat hogere bedragen niet nodig zijn om een wijnkaart boeiend te maken. En om de gerechten op te tillen.
Quel bon vin t'amène, Chaussée de Jodoigne 9, 1390 Grez-Doiceau, tel. 010/81.28.78, qbva.be, open op woensdag, donderdag en vrijdag
