Hoe raak je wijs uit Duitse wijnetiketten?
Echte wijnliefhebbers weten dat Duitsland bij de top van de wijnwereld hoort, vooral met riesling, pinot noir, pinot blanc en silvaner. Maar het brede wijnminnende publiek is nog altijd terughoudend om Duitse wijn te leren kennen. Daar hebben de ingewikkelde wijnwetgeving en dito wijnetiketten mee te maken. Tijd om klaarheid te scheppen.
Net zoals Frankrijk heeft Duitsland een indeling in grote kwaliteitscategorieën: Deutscher Wein (vergelijkbaar met "vin de table"), Landwein ("vin de pays"), QbA (Qualitätswein Bestimmter Anbaugebiet, dus uit een welbepaald gebied) en Prädikatsweine. Hoe hoger de categorie, hoe strenger de eisen waaraan de wijn moet voldoen.
De Prädikatsweine worden verder ingedeeld volgens de rijpheid van de druiven op het ogenblik van de pluk: Kabinett, Spätlese, Auslese, Beerenauslese en Trockenbeerenauslese. De twee laatstgenoemde termen duiden op wijnen die respectievelijk zoet en zeer zoet zijn. Kabinett, Spätlese en Auslese kunnen "trocken" (droog), "halbtrocken" (halfdroog/halfzoet) en "lieblich" (fruitig zoet) zijn. "Trocken" en "halbtrocken" (ook wel "feinherb" genoemd) zijn termen die je op het etiket terugvindt. Staan die niet vermeld, dan is de wijn "lieblich", met dat typische fruitige zoet dat mensen meestal met Duitse wijn associëren.
Een aparte term is "Eiswein": een wijn waarbij men beerenauslesedruiven laat bevriezen zodat alleen het niet-bevroren extract geperst wordt en de wijn nog aan geconcentreerde zoetheid wint.
Zoetheid in Duitse wijn is echter anders dan zoetheid in andere wijnlanden: door het noordelijke klimaat bevat zelfs zoete Duitse wijn ook een hoge graad van zuurheid, zodat de wijn niet kleverig overkomt.
Duitsland heeft, net zoals Frankrijk, zijn "grands crus": wijnen uit een hoog aangeschreven wijngaard. Die worden "Erstes Gewächs" (alleen in Rheingau) en "Grosses Gewächs" genoemd en zijn altijd "trocken" (droog). Aan deze indeling werden nog veranderingen doorgevoerd, die het helaas niet eenvoudiger zullen maken.
De Duitse wijnwetgever streefde naar een vereenvoudiging door de termen "Classic" en "Selection" op wijnetiketten te introduceren. Daarbij stond "Classic" voor een "klassieke" Duitse wijn met zoet en zuur, en "Selection" voor een droge wijn van hogere kwalitetit. Omdat deze termen bovenop de reeds bestaande kwamen, hebben ze echter niet tot de bedoelde vereenvoudiging geleid. Ze verdwijnen dan ook stilaan.
Tenslotte tref je ook de term "Sekt" aan, de Duitse benaming voor schuimwijn, meestal gemaakt van riesling. Als daarnaast "Traditionnelle Flaschengärung" of "Winzersekt" op de fles staat, betekent het dat hij gemaakt werd volgens de methode van de tweede gisting in de fles, ook bekend als "méthode champenoise".
Een specialist in Duitse wijnen is www.vinikusenlazarus.be
