Terug naar de amforen
Net nu de wijntechnologie spectaculaire vooruitgang heeft geboekt, grijpen steeds meer wijnbouwers terug naar een eeuwenoud recipiënt voor wijn: amforen van gebakken aarde.
Reeds vòòr onze jaartelling werden amforen gebruikt in het antieke Griekenland, zowel voor de gisting, de rijping als het vervoer en de bewaring van wijn. Pas in de eerste eeuw na Christus zouden Romeinse wijnhandelaren houten vaten introduceren.
De meeste amforen hadden een inhoud van 25 tot 30 liter, met een vorm die onderaan puntig was en naar boven toe breder uitliep. Daardoor konden ze niet rechtop blijven staan. In wijnkelders werden ze tegen elkaar gezet, zodat ze elkaar in evenwicht hielden. Er werden twee handvaten aan bevestigd, zodat ze aan twee zijden gedragen konden worden. Zelfs een lege amfoor was te zwaar voor één man.
De meeste wijn werd over zee vervoerd, een gevaarlijk avontuur: duizenden amforen liggen op de zeebodem, afkomstig van scheepswrakken. Maar ook op het Europese vasteland werden resten van vele duizenden amforen teruggevonden, vooral in Italië.
Dat is wellicht de reden waarom precies in dit land de trend is begonnen om opnieuw amforen te gebruiken. Een aantal wijnbouwers vond dat de technologie de uniformisering en vervlakking van wijnen in de hand heeft gewerkt. Zij wilden terug naar het verleden om de pure smaak van wijn te herontdekken. Gebakken aarde maakt een gedoseerde zuurstofuitwisseling mogelijk zodat de wijn versoepelt en homogener wordt, maar - in tegenstelling tot hout - zonder smaak af te geven. Amforenwijn is doorgaans fijner en puurder, terwijl wijn op eikenhout voller en romiger is.
Ambachtslui die amforen kunnen vervaardigen, vind je evenwel niet meer in Griekenland, maar wel in Georgië, waar de oudste bewijzen van onze wijncultuur werden gevonden. De rijke Georgische wijncultuur raakte in verval toen het land honderd jaar geleden werd ingelijfd bij de Sovjetunie. Maar sinds het land na de val van de Muur onafhankelijk werd, kwam die weer tot leven. Met inbegrip van de traditie om wijnen in amforen te laten rijpen. Al mag je die naam hier niet gebruiken, omdat die aan Griekenland refereert: Georgiërs spreken van "qvevri", een term die je stilaan ook op westerse wijnetiketten ziet verschijnen. Georgië krijgt sinds kort bestellingen van qvevri uit de hele wereld, zodat dit eeuwenoude ambacht heropleeft.
