Waarom zie je steeds minder bordeauxwijnen op wijnkaarten?
Het valt inderdaad op. Vooral jonge sommeliers zetten steeds minder bordeauxwijnen op hun wijnkaarten. Ook de nieuwe generatie van wijnliefhebbers laat bordeaux steeds vaker links liggen. Zelfs in Frankrijk doet zich dit voor. Een recent nummer van La Revue du Vin de France wijdde een volledig artikel aan dit fenomeen van "Bordeaux bashing". Wat is er aan de hand?
In de eerste plaats is er het dure imago van Bordeaux, dat nochtans maar door een klein kransje van topkastelen wordt veroorzaakt. Maar het is wel een kransje dat zich voortdurend in de mediabelangstelling werkt. Die topkastelen zijn bovendien vaak in handen van grote financiële en industriële groepen, wat de afstand tussen de wijnmaker en de wijnliefhebber vergroot. Wie heeft er nog eens een wijnbouwer gezien in Bordeaux? Alles lijkt te draaien om managers, investeringen, prijsspeculatie, grote verbouwingen ... Terwijl er nog wel degelijk echte wijnbouwers zijn. Maar ze blijven in de schaduw van de topkastelen die alle aandacht naar zich toezuigen.
Ook in de stijl van de wijnen zelf heeft Bordeaux de aansluiting met een nieuwe tijd en een nieuwe generatie gemist. Wijndrinkers verlangen vandaag naar licht verteerbare, fijne en fruitige wijnen met minder houtinvloed, en ook naar wijnen die meteen gedronken kunnen worden, zonder dat die, zoals bordeaux, eerst enkele jaren moeten rijpen. In het algemeen is wijn minder formeel geworden, weg van het sérieux dat in Bordeaux nog altijd heerst. Daarbij is ook de culinaire context veranderd. Exotische ingrediënten en pittige smaken uit de hele wereld hebben zich met onze gastronomie vermengd, en gaan moeilijker samen met de gestructureerde, tanninerijke wijnen van Bordeaux.
De verminderde belangstelling wordt ook toegeschreven aan de standaardisering van de bordeauxwijnen. Het lijkt wel of er een bordeauxrecept bestaat waardoor de wijnen op elkaar gaan lijken en het haast geen verschil meer maakt of je de wijn van het ene of het andere domein koopt. Dat is helemaal anders dan in pakweg Bourgogne, waar één enkele druif wijnen oplevert die heel verschillend kunnen zijn.
Tenslotte is er het ecologische aspect. Terwijl natuurlijke wijnen opgang maken, en steeds meer wijnbouwers minstens op biologische wijnbouw overschakelen, blijft men in Bordeaux chemische middelen sproeien en spuiten alsof er niets aan de hand is. Zozeer zelfs dat er betogingen zijn geweest van de lokale bevolking die zich zorgen maakt over haar gezondheid.
Is Bordeaux zich bewust van haar probleem? Volgend jaar in juni staat er de opening van de Cité du Vin gepland, een groots centrum geheel gewijd aan de cultuur van de wijn. Ondanks alles is Bordeaux niet van plan zich uit het centrum van de belangstelling te laten verdringen.
