De wijnkastelen van een Vlaamse jongedame
Ze is afkomstig uit Buggenhout en bezit drie wijndomeinen in Bordeaux. Griet Van Malderen is gepassioneerd door wijn.
In 2000 kocht ze Château de Lussac in Lussac-Saint-Emilion. In 2003 verwierf ze Château Vieux Maillet in Pomerol. En enkele jaren later nam ze van de Brusselse wijninvoerder Fourcroy het Château Franc-Mayne over, een grand cru classé uit Saint-Emilion. Financieel kan Griet Van Malderen dit aan: ze is de dochter van de bekende ondernemer-politicus Paul Van Malderen uit Buggenhout (overleden in 2003). Die bouwde zijn bedrijf Ontex uit tot een van de grootste Europese spelers op de markt van hygiëneproducten (luiers, vochtige doekjes, tampons, maandverbanden ...).
Griet Van Malderen en haar broer Bart waren aanvankelijk voorbestemd om het bedrijf verder te zetten. Na haar studies in Parijs startte ze Ontex Frankrijk, samen met haar man Hervé Laviale, een Frans radiojournalist. Maar in 2000 besloot Griet de weg van haar hart te volgen: een eigen wijnproject.
"Ik voelde dit aan als een terugkeer naar mijn roots. Mijn grootouders, zowel van mijn moeders als vaders kant, waren landbouwers, en wijnmaken heeft rechtstreeks met landbouw te maken. De zorg voor de wijngaard is immers de belangrijkste voorwaarde om goede wijn te maken."
Zoals in vele Vlaamse ondernemersfamilies nam wijn, vooral Franse wijn, een belangrijke plaats in aan tafel bij de familie Van Malderen. Griet raakte er al vroeg gepassioneerd door: "Ik heb altijd de fijne en elegante stijl van de Bordeauxwijnen geapprecieerd, wijnen die je niet overdonderen, die gemaakt zijn om een maaltijd te begeleiden. Dat type wijn wilde ik maken. We zijn dan ook heel voorzichtig met extractie, en met het gebruik van nieuw eikenhout. Ik wil in wijn het zuivere fruit nog proeven, mooi verweven met frisse zuren en fijne tannines. Uiteraard zoek ik ook concentratie en structuur, maar met mate. Ik wil de wijn niet forceren. Als je goede druiven hebt, is dat niet nodig. Mijn filosofie is dat de wijn zichzelf moet maken, en dat wij alleen maar wat moeten helpen."
Met de drie wijndomeinen samen beheert Griet Van Malderen 40 hectare wijngaard.
Château de Lussac is het grootste: 26 hectare. Het schitterende kasteel werd grondig gerenoveerd waarbij de oorsponkelijke stijl en materialen gerespecteerd bleven. Griet hield zich persoonlijk bezig met de binnenhuisdecoratie, ze heeft daar kennelijk een bijzonder talent voor.
Achter het kasteel bevindt zich een prachtig park van 3 hectare, en daarrond de wijngaard (80% merlot en 20% cabernet franc). De technische installaties werden volledig vernieuwd, en er kwam een vatenkelder die voldoende groot is voor twee jaargangen (de wijn van een nieuwe jaargang wordt immers al in vaten ondergebracht terwijl de vorige jaargang nog niet gebotteld is). Het is duidelijk dat alles in het werk werd gesteld om in deze "kleine" appellatie een onberispelijke wijn te maken.
Griet Van Malderen: "Toen ik dit kasteel in Lussac kocht, leverde het enkel wijn in bulk aan de firma Moueix. Het was in handen van de familiale aandeelhouders van een pharmaceuticabedrijf. Wijn was voor hen alleen een belegging. De verkoop in bulk heb ik meteen stopgezet: ik wilde mijn eigen wijn maken, de best mogelijke. We hebben alles in de wijngaard en de wijnkelder veranderd. Aanvankelijk moesten we vechten tegen de minder glorieuze reputatie van Lussac, als kleine satelliet van het grote Saint-Emilion. Het kostte ons ook twee jaar eer we een beetje geïntegreerd raakten in het besloten wijnwereldje van deze streek."
Vieux Maillet is een ander verhaal. In de streek van Pomerol vind je geen grootse kastelen zoals in Saint-Emilion, en ook Vieux Maillet bestaat uit enkele eenvoudige gebouwen en opslagplaatsen. De wijngaard is samengesteld uit een tiental kleine percelen, samen goed voor 4,6 hectare (80% merlot en 20% cabernet franc).
Griet besliste om een derde domein te kopen. Daarmee voegde ze een prestigieuze naam toe aan haar wijnavontuur, de grand cru classé Château Franc Mayne: "We hadden op korte termijn geen plannen meer, maar kansen dienen zich soms onverwachts aan en dan moet je snel beslissen."
Château Franc Mayne bezit een wijngaard van 7 hectare (90% merlot en 10% cabernet franc), gelegen op een uitstekend terroir: een heuvel met overwegend kalksteen bovenaan, een mengeling van kalk en klei op de helling, en klei en zand aan de voet. Onder de heuvel lopen uitgegraven kalkgroeven die je kan bezoeken, en aan de vochtige koelte voel je meteen waarom kalk zo belangrijk is voor fijne wijnen. Kalk heeft de eigenschap water op te nemen als een spons: de wijnstokken hebben geen last van overtollig oppervlaktewater, maar beschikken tegelijk over een waterreserve waaruit ze kunnen putten in tijden van droogte. Daarnaast is kalk een koele bodem, zodat de wijnstokken langzamer rijpen en meer aromatische finesse opbouwen. Niet voor niets liggen elf van de dertien premiers grands crus classés in Saint-Emilion op kalkplateaus. (Cheval Blanc en Figeac liggen dichterbij Pomerol en profiteren van de erts- en kiezelhoudende bodem die je daar aantreft.)
